Sinds kort organiseer ik ochtenden voor moeders die net hebben ontdekt dat hoogsensitiviteit bestaat. Omdat ik me nog als de dag kan herinneren hoe mijn leven veranderde toen ik er achter kwam dat ik hooggevoelig was, deel ik graag mijn kennis en begrip en geruststelling over die eerste tijd. Er komt namelijk nogal wat op…
Ken je dat? Dat een vriendin zo vol is van haar verdriet, dat jij je eigen verdriet maar even voor jezelf houdt? Of dat je écht van plan was deze keer je man de waarheid te zeggen, maar dat hij nou net op die dag een rottig voorval op zijn werk had? En dat je…
De eerste stap uit de put De put klinkt misschien wat zwaar, maar er waren echt tijden dat ik me zo voelde. Ik zat vast en was donker. Ik was keihard op zoek naar een manier om in beweging te komen. Ik had geen benul hoe en wat en waarom en waarheen, maar ik wist…
Laatst vroeg iemand me of het niet te zwaar is om als hoogsensitief persoon anderen te coachen. Andermans problemen en verdriet te zien en te voelen. Mijn antwoord -zoals altijd- was een volmondig nee. Het is niet zwaar, verre van. Ik heb geleerd dat wat van een ander is, bij de ander te laten. Natuurlijk…
Vorige week las ik een artikel online dat mijn interesse wekte. Het gaat over opvoeden. Een moeder gelooft niet in nee in de opvoeding, straft niet en geeft geen regels. Ieder het zijne uiteraard, maar dit lijkt mij vrij extreem. Ik ga zelfs twijfelen of dit een waarheidsgetrouw stuk is als ik het volgende lees:…
Keer op keer word ik verrast als hooggevoeligheid zich opeens overduidelijk laat zien. Zoals zoveel ouders merk ik in 1 op 1 contact met onze jongens niet persé iets aan hun gedrag wat erop zou kunnen wijzen dat ze beiden hoogsensitief zijn. De oudste stelt veel vragen, is heel voorzichtig, heeft last van onrechtvaardigheid (en…
