Kindercoach De Vuurtoren

Hoera, Sinterklaas! /sarcasmoff

Ja ja, het is weer zover: Het Sinterklaasjournaal is begonnen en het duurt niet lang meer of we gaan weer aan de slag met cadeautjes, gedichten en schoenen zetten.

Natuurlijk brengt dit veel vrolijkheid. Zo kan ik echt genieten van het enthousiasme waarmee er naar het Sinterklaasjournaal wordt gekeken en met hoeveel aandacht de verlanglijstjes worden geknutseld. Ik zelf word vooral heel blij van het gevuld speculaas en de echte marsepein…

Er is echter ook een andere kant.

Ouders van basisschoolkinderen zullen herkennen dat de laatste anderhalve periode van het jaar altijd veel onrust geeft. De kinderen (en ouders trouwens ook) hebben de gebruikelijke vermoeidheid opgebouwd sinds de zomervakantie. De spanningen rond Sinterklaas en Kerst krijgen we hier gratis bij en niet zelden gaat dit gepaard met veel emotionele uitbarstingen en vooral veel gedoe in deze tijd. En als kers op de tijd is daar dit jaar corona bijgekomen.

Voor de ouders die hier best mee worstelen, heb ik een paar dingen op een rij gezet die kunnen duiden waarom iets spanningen oplevert én ik voeg een paar tips toe om de rust enigszins te bewaren:

Het is een vreemd jaar. Corona heeft overal invloed op en ook op gebied van Sinterklaas zijn er dit jaar veel vraagtekens. Hoe gaat het nou met de intocht? Mogen we het op school vieren? Komt oma wel gewoon bij ons op pakjesavond? Krijg ik mijn cadeaus wel?

Allemaal vragen die zonder twijfel in veel jonge en oude hoofden spelen. Hou er rekening mee dat veel kinderen hier enorm over kunnen gaan piekeren en dat ze zich nog niet altijd bewust zijn van waar ze zich nou precies zorgen om maken. Soms missen ze de vaardigheid om woorden te kunnen geven aan wat hen bezighoudt, maar merken wij het vooral aan hun gedrag. Dit zal iets (of veel) emotioneler zijn, een korter lontje, misschien eerder boos of eerder tranen. De vragen, maar vooral de energie die het kost om hierover na te denken heeft direct invloed op de veerkracht van onze kinderen: die wordt een stuk minder.

Probeer je keer op keer te verplaatsen in je kind, wees mild waar het kan, toon begrip en probeer zoveel mogelijk troost en antwoorden te bieden. Wat een goed idee is, is geen antwoorden te geven op vragen die niet gesteld worden (aannames liggen op de loer), maar stel in het algemeen gerust. Wees attent en beschikbaar. Knuffel net iets vaker, vraag hoe het gaat, of er nog dingen zijn waar ze veel over nadenken. Hou de regie, maar ga niet invullen. Het laatste wat we willen is onrust toevoegen door iets te zeggen waar ze nog helemaal niet over hadden nagedacht. (“Maak je je zorgen of Sinterklaas wel gevierd kan worden op school dit jaar?” “Euh nee, maar nu wel!”)
RRRRRRR
De drie R-en, wie is er niet mee opgegroeid? Weet je ze nog te noemen?

Rust – Reinheid – Regelmaat. Die reinheid geloof ik wel, maar de rust en regelmaat zijn fijne kapstokjes in deze tijden van spanningen. Waarschijnlijk heb je al wel gemerkt dat je kind vaak moeite heeft zijn/haar grenzen aan te geven, dat mag allemaal nog geleerd worden. Het verschil tussen ‘willen’ en ‘kunnen’ is een dingetje en nu ze extra moe zijn is dit verschil groter en dat geeft frustratie. Waar je dit bijvoorbeeld aan kunt merken is dat je zoon nog steeds gewoon elke dag met zijn vriendjes wil spelen, maar dat hij hier eigenlijk de energie niet voor heeft. Het is dus aan jou om zijn grenzen te bewaken en ervoor te zorgen dat er af en toe pauzemiddagen worden ingelast. Beetje chillen thuis of juist lekker samen naar buiten. Even niets moeten, bijkomen en bijtanken. Ikzelf ben nu iets makkelijker met bijvoorbeeld televisie kijken. Waar een film normaal gesproken echt alleen voor het weekend is, mag dat nu prima op een donderdagmiddag. Gordijnen dicht, drankje erbij en even ontspannen.

Wat de Regelmaat betreft, wil ik je graag meegeven dat kinderen die spanningen ervaren (en ook leuke dingen kunnen spannend zijn!), meer dan gebruikelijk hechten aan voorspelbaarheid. Hier kunnen ze een beetje op leunen, hier kunnen ze zich op instellen. De veerkracht die ik eerder noemde ontbreekt om met grote veranderingen om te gaan. Hou hier rekening mee, bespreek het verloop van de week en hou je aan afspraken. En onthoud dat je dit niet alleen voor je kind doet, maar ook voor jezelf. Hoe minder strijd en gedoe thuis, hoe fijner toch?
Wat ik altijd een goede regel vind, maar in deze tijd helemaal: Geef vooral aan je kind -en aan jezelf- toe dat je ook niet alles weet. We weten oprecht nog niet wat er allemaal mogelijk gaat zijn om 5 december en met kerst. Wees hier open en transparant in. Het samen niet weten voelt echt veel beter dan alleen. Sta jezelf dus toe “ik weet het niet” als antwoord te geven, alles beter dan dingen verzinnen en toezeggen die niet waar blijken te zijn. Dit voedt onrust en spanning en dat is nou net wat we willen vermijden. Wees dus ook mild naar jezelf, leun op het niet weten en vertrouw erop dat het altijd weer goed komt en zonder twijfel een fijne tijd zal zijn. Heus.

Hoera, Sinterklaas! /sarcasmoff

Hoera, Sinterklaas! /sarcasmoff

Over de auteur

Janina administrator

Vind!

Janina Dubbeld