Janina

Mijn hele leven heb ik me anders gevoeld, eenzaam, niet begrepen. Aan de buitenkant zag het er fantastisch uit en leek ik midden in het leven te staan. En van heel veel dingen heb ik ook oprecht genoten. Was ik op de lagere school absoluut niet op mijn plek, op de middelbare school vond ik in no time een stevige plek in een vrolijke en liefdevolle groep vriendinnen met wie ik tot op de dag van vandaag lief en leed deel. Ook mijn jaren bij KLM waren top. Hoewel het vliegend bestaan achteraf roofbouw voor mijn lichaam bleek te zijn, heb ik de wereld én mezelf mogen ontdekken in een blauw jasje dat me erg goed paste. De wereld is prachtig en ook haar bewoners zie ik heel graag.

Ondanks deze kansen en fijne tijden, was ik aan de binnenkant gewoon niet blij. Ik zat mezelf flink in de weg en voelde me vaak verloren. Ik bleef zoeken, maar wist eigenlijk niet wat ik hoopte te vinden.  

HSP

In 2006 kwam ik via via bij een coach terecht en hoorde ik voor het eerst over hooggevoeligheid (HSP). Er ging een wereld voor me open. Voor het eerst in mijn leven voelde ik me gezien en had ik het gevoel ergens bij te horen. Ik was niet gek, het lag niet aan mij. De kwartjes vielen per kilo en ik kon met wat ik nu wist heel veel dingen uit mijn leven in een ander perspectief plaatsen. Soms was dat wat ik binnen dat andere perspectief plaatste net zo pijnlijk als ervoor, maar regelmatig gaf het veel helderheid en troost. Ik kon eindelijk op een manier gaan opbouwen die bij mij paste. Ik kon opnieuw beginnen, zo voelde het.

De ene keer leerde ik door vallen en opstaan, de andere keer had ik hulp nodig van een therapeut of coach. Een aantal dingen bleef ik echter onder het tapijt schuiven. Ik had er geen zin in, vond het te spannend of vond een ander excuus er niet mee aan de slag te gaan. 

Moeder

Totdat ik moeder werd en merkte dat ik bepaalde onderzekerheden en frustraties op mijn kinderen ging afreageren. Totdat ik voelde dat zij mij echt nodig hadden en dat ik keuzes moest gaan maken. Mijn oude pijnen zorgde ervoor dat ik er niet voor de volle 100% voor hen kon zijn en dat kon ik mezelf echt niet meer toestaan. Dus ik ben het aangegaan. En nu echt. 

Het moederschap geeft mij vleugels en mijn hart stroomt over van liefde, maar het maakt ook dat ik hoge drempels durf over te stappen omdat ik voel dat ik geen keuze heb. Het is wat ik moet doen voor mezelf, maar vooral voor mijn kinderen. Ik sta steviger dan ooit en dat is heerlijk!

Kern

Kernwoorden die mij en mijn manier van coachen typeren zijn: praktisch, humor, verantwoordelijkheid geven en nemen, gezien worden, daadkrachtig, direct, warm, ruimdenkend en eerlijk. 

Ik word ontzettend gelukkig als ik zie dat ouders opeens zien wat hen te doen staat. Ik word ontzettend blij als ik merk hoe ouders bereid zijn zich kwetsbaar op te stellen. Ik voel me trots en dankbaar als ouders mij in dit proces toelaten. Wauw.